ผมจะเป็นความลับที่ซุกซนของพี่

“โป้งเช็ดหน้าให้ไหมพี่เค้ก” เขาถาม
“ทำเป็นเหรอ?” ดาไลนึกสงสัย
“ไม่เป็นแต่อยากทำ”
พอเห็นเขาพูดด้วยใบหน้ากระตือรือร้นดาไลจึงส่งสำลีแผ่นที่ชุบคลีนซิ่งวอเตอร์ให้ ส่วนตัวเองก็รวบผมหน้าม้าขึ้นไปแล้วแหงนหน้าให้เขา

ปฐพีก้มตัวลงมาค่อยๆ ลูบแผ่นสำลีไปตามวงหน้าเล็กเรียวของดาไลอย่างเบามือ วงหน้าที่อยู่พอดีกับแผ่นอกขาวเนียนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอีกฝ่าย ใจนึกสงสัยว่าปฐพีไปเพาะกล้ามมาตั้งแต่เมื่อไร ไวกว่าความคิดมือของดาไลก็ลูบไล้ไปบนแผ่นอกของปฐพีเบาๆ แล้วพอได้ยินเสียงเขาพูดถึงค่อยได้สติ

“พี่เค้กอย่าลูบตรงนั้นโป้งเสียว”
ดาไลชะงักมือค้างราวกับคนเพิ่งโดนไฟช็อต
“ขะ…ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าโป้งเล่นกล้าม”
“ไอ้เบตก็เล่น กล้ามมันสวยกว่าโป้งอีก แต่ไอ้ภูมิกับไอ้หินมันไม่เล่นด้วย ถ้าพี่เค้กชอบจะลูบอีกก็ได้ แต่อย่าลูบแถวๆ นมโป้งเสียวตรงนั้น” เขาพูดราวกับเป็นเรื่องทั่วไปธรรมดา มือก็ไม่ได้หยุดเช็ดเครื่องสำอางบนใบหน้าเธอ แล้วใครจะกล้าลูบต่อ