ยอดรักเยาวมาลย์ 2

งานวิวาห์กำลังจะมาถึงอยู่แล้ว ทว่าเพียงจันทร์กลับเริ่มไม่แน่ใจตัวเอง ทั้งยังไม่แน่ใจในตัวหม่อมราชวงศ์ดวัศกรว่าเขาจะไม่ได้มีใครอื่น และสิ่งที่เธอเห็นเป็นเพียงการเข้าใจผิดไปเองเท่านั้น

คนที่อยู่ข้างในพยายามดันประตูปิด ส่วนคนข้างนอกก็ไม่ยอมเช่นกัน ร่างสูงใหญ่ในชุดแบบลำลองแต่ดูคล้ายทหารเลิกคิ้วกับสีหน้าตื่นๆ ของว่าที่เจ้าสาว
“ไม่คิดจะหาน้ำหาท่ามาต้อนรับกันหน่อยหรือ”
“บ้านดิฉันคับแคบ คงไม่ดีพอจะรับรอง ‘แขก’ สูงศักดิ์อย่างคุณชายหรอกค่ะ”
“ดิฉัน?” ทวนความแล้วก็กอดอกมองมาอย่างเอาเรื่อง
“ฉันไม่รู้เลยนะว่าเรากลายเป็นคนอื่นคนไกลกันตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ตกลงว่าคุณชายมีธุระอะไรคะ ถ้าไม่มีดิฉันจะได้เข้าบ้าน”
“ฉันเคยคิดว่าถึงแม้เธอจะอายุน้อยแต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผล แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะทำตัวเป็นเด็ก ไม่พอใจอะไรก็สะบัดหน้าหนี!”
“ดิฉันไม่ได้หนี!” บอกอย่างโมโห แต่คนยั่วไม่สนใจ เขาโกรธมากกว่าเธอเสียอีกที่รู้ว่างานวิวาห์ของตัวเองล่มเพราะเจ้าสาวหนีหายไปแบบไม่บอกไม่กล่าว