รอยรักกุหลาบป่า

"แดนไท" ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม แต่ตกหลุมรักหญิงสาวที่มีชีวิตอันแสนยุ่งเหยิง ที่สำคัญ... "โรสลิน" เป็นลูกสาวของคนที่ทำให้แม่ของแดนไทต้องตาย เขาจึงต้องเลือกระหว่างความรักและความชิงชัง!

แนะนำเรื่อง
รอยรักกุหลาบป่า เป็นนิยายที่มีความสนุกครบรส ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของตัวละคร เช่น แดนไท โรสลิน ต่อสรรค์ สิรานุช และกนกวลี รวมไปถึงความรักที่มีทั้งแบบหวานโรแมนติกและกุ๊กกิ๊กน่ารัก จากพระนางถึง 2 คู่ นอกจากนั้นยังมีความบีบคั้นจากความขัดแย้งที่เกิดจากปมในอดีต...

-------------------------------------------------------
“ก็แน่อยู่แล้ว เมื่อคืนผมทำอยู่คนเดียว คุณไม่ได้ทำอะไรเลย”
“คุณแดน!”
ใบหน้าเรียวเล็กปราศจากเครื่องสำอางกลายเป็นสีชมพูขึ้นมาอีกครั้ง เธอทุบเขาไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้ แต่ท่าทีขัดเขินของเธอกลับทำให้เขาเริ่มตาสว่าง
“คุณลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่เช้า ไม่หนาวรึไง”
โรสลินไม่ได้ตอบ เพราะต้องรีบจับมือข้างหนึ่งที่ล้วงผ่านเสื้อคลุมเข้าไปหาเนินอกภายใน แต่ก็หยุดฝ่ามืออันร้อนผ่าวนั้นไว้ไม่ได้ เพราะผิวนุ่มละมุนทำให้เขายิ่งอยากจะสัมผัสมากขึ้นไปอีก
“เราจะดูพระอาทิตย์ขึ้นกันใช่ไหมคะ”
“คุณก็ดูไปสิ ผมไม่ได้ห้าม แต่ผมอยากดูคุณมากกว่า”
เสื้อคลุมสีขาวสะอาดตาถูกดึงจนหลุดจากไหล่บอบบางทั้งสองข้าง โรสลินมองเห็นแสงอาทิตย์เริ่มจับที่ขอบฟ้าไกลๆ แล้วดวงตะวันก็ค่อยๆ โผล่พ้นขึ้นมาทีละนิด แต่หลังจากนั้นเธอก็ไม่มีอารมณ์จะชื่นชมความงามของธรรมชาติอีกต่อไป เมื่อถูกรุกเร้าหนักขึ้นเพื่อให้เธอยินยอมตอบสนองเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เสื้อคลุมสีขาวเลื่อนหลุดลงไปกองที่พื้นหน้าเก้าอี้บุนวม เรือนร่างกลมกลึงปราศจากอาภรณ์ถูกรั้งให้หันมาหาเขาในทันที หญิงสาวอยู่ในอาการประหม่าจึงแทบไม่รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่มากระทบผิวเปล่าเปลือย ประกอบกับฝ่ามืออันร้อนรุ่มที่ลูบไล้ผ่านไปตามผิวกายยังคงเร่งเร้าให้เธอทำตามที่เขาปรารถนา
แดนไทจ้องมองใบหน้าที่ยังอยู่ในอาการตื่นตระหนกกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เมื่อคืนที่ผ่านมาทำให้เขารู้แล้วว่าไม่เคยมีใครได้แตะต้องเธอมาก่อน แต่ตอนนี้เขาต้องการตักตวงเอาความหอมหวานจากเธอพร้อมทั้งดับไฟแห่งความปรารถนาของตัวเองไปพร้อมๆ กัน
เขาเริ่มจูบเธออย่างอ่อนโยนแล้วค่อยๆ กดริมฝีปากสวยได้รูปหนักหน่วงขึ้น จนหญิงสาวหายใจหอบถี่รัว ท่อนแขนสองข้างกอดกระหวัดเรือนร่างบอบบางไว้แนบแน่น
“ตัวคุณหอมจัง” แดนไทกระซิบที่ข้างหู แล้วซุกใบหน้าเลื่อนไล้ไปมาอยู่บนบ่านวลเนียน
โรสลินถูกรั้งให้ขึ้นไปนั่งจนแนบชิดกับเขาอย่างง่ายดายเหมือนตุ๊กตาที่ถูกจัดท่าทางตามแต่ใจเจ้าของ เธอไม่อาจฝืนต้านทานความต้องการของอีกฝ่ายหนึ่ง เรือนร่างงดงามจึงยอมทำตามเสียงกระซิบอ้อนวอนที่ร้องขอ โดยมีอ้อมแขนอบอุ่นคอยโอบประคอง
“โรส...”
เขามองทุกอิริยาบถของหญิงสาวที่ดูงดงามราวกับภาพวาดด้วยความหลงใหล เธอบอบบางสวยงามแต่แฝงด้วยความรุ่มร้อนจนเขาสัมผัสได้ และเขาก็พึงใจในสิ่งที่เธอเป็น
กระทั่งพระอาทิตย์โผล่พ้นจากแนวเขา แสงสีทองรามเรืองสาดส่องเข้ามาถึงภายในห้องอย่างรวดเร็ว ภาพขุนเขาเรียงรายสลับซับซ้อนปรากฏชัดเจนขึ้นท่ามกลางทะเลหมอกหนาในฤดูหนาว...