พลั้งใจรัก

“อะ เอ่อ คือ คือว่า” เด็กสาวยังมีเรื่องสงสัยอยู่ เธอกล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกักก่อนจะสูดหายใจให้ลึกและถามต่อรวดเดียวจบ “แล้วหนูจะต้องอยู่ที่นี่ในฐานะอะไรหรือคะ”
ชายหนุ่มพิจารณาเด็กสาวอยู่ชั่วครู่หนึ่ง เขาไม่เข้าใจว่าคำถามนี้มันสำคัญยังไง. “แล้วอยากอยู่ในฐานะอะไร”
“คะ คนงานหรือคะ”
กลับกันคนที่มองว่าการรับรู้สถานะของตัวเองนั้นสำคัญยิ่งเพราะเธอจะได้ทราบว่าควรปฏิบัติตัวอย่างไรสุ่มคำตอบ “หรือน้องสาว”
แต่ภูวดลก็ยังไม่ตอบกลับมา ในเมื่อสองคำตอบแรกยังไม่ใช่ก็เหลือแค่สถานะสุดท้าย
“ละ ลูกสาวหรือคะ”
มีเสียงหัวเราะหลุดออกมาเบา ๆ พร้อมกับคำพูดปฏิเสธความคิดฟุ้งซ่านของคนตัวน้อย
“ผมยังไม่สามสิบยังไม่ได้อยากมีลูก บ้านผมมีคนงานเยอะพอแล้ว แล้วก็ไม่ได้อยากมีน้องสาว”
ธารารินทร์เอียงคอทำตาโตแล้วใช้นิ้วชี้ข้างขวาชี้ที่อกของตัวเอง “แล้วหนู”
“อยากจะเป็นอะไรก็ตัดสินใจเอาเอง”

*****

ฝากติดตามเรื่องราวความรักของชายหนุ่มและสาวน้อยที่มีฐานะเป็นผู้ปกครองและเด็กในอุปการะด้วยนะคะ
มาร่วมลุ้นไปด้วยกันว่านักอาชญาวิทยาหนุ่มอย่างภูวดลที่เย็นชาและเข้าสังคมไม่เป็นจะลงเอยกับเด็กสาวที่ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกของฆาตกรฆ่าหั่นศพได้อย่างไร

ขอบคุณทุกการสนับสนุนและกำลังใจที่มีให้นักเขียนตัวเล็ก ๆ อย่าง ‘มานาร์’ คนนี้ด้วยนะคะ 