ฝากรักไว้ใต้ผืนทราย

“เจ้าชายแล้วไง เจ้าชายอย่างฉันก็มีความรู้สึกเหมือนเธอ ทำไมฉันต้องยอมให้เธอมาว่าฉันปาวๆด้วยล่ะ ฮึ! นั่นมันไม่ใช่ฉันเลยสาวน้อย”เขาพูดย้อนกลับมา
“บอกให้ปล่อยไงเล่า....”กวินตาดิ้นรนหนัก เพื่อจะให้หลุดจากวงแขนนี้ และภาวนาให้ใครสักคนเดินผ่านมาทางนี้ จะได้ยุติเรื่องราวบาดหมางตรงนี้สักครู่ และเขาจะได้ไปจากรัศมีของเธอสักที
“อย่าคิดมาสั่งฉันเลยสาวน้อย เพราะไม่เคยมีใครทำได้ มีเพียงฉันคนเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้เธอทำตามฉันได้”
“ฉันก็ไม่ใช่คนของคุณเหมือนกัน อย่าคิดมาสั่งการกับฉันนะ อำนาจของคุณที่นี่ไม่สามารถจะเข้ามาครอบงำให้ฉันทำตามคุณได้หรอก”หญิงสาวยอกย้อนกลับไปแทบทุกคำ นั่นทำให้ราชาดถึงกับหัวเราะขำ
เป็นสิ่งที่ดีที่ราชาดต้องการมานานมากแล้ว เธอไม่ได้เพียบพร้อมตามแบบที่เขาต้องการ เหมือนอย่างที่ผ่านๆมา แต่นิสัยเธอต่างหาก ที่เข้าตาเขามากที่สุด ดื้อรั้น อวดดี หยิ่งทระนง อยากลองดีกับไฟอย่างเขาสิท่า เธอถึงได้ดื้อรั้นผิดที่ผิดทางแบบนี้
“เธออยากให้ฉันทำให้เธอ กลายเป็นคนของฉันไหมล่ะ”
“คุณไม่มีทางทำได้แน่”
“ท้าฉันหรือเปล่าสาวน้อย”
“ใช่ ท้าเลยล่ะ เพราะถึงยังไงก็ไม่มีทางทำได้แน่”
“โอเค....ในเมื่อเธอกล้าท้า ฉันก็กล้าพอที่จะทำให้เธอเป็นคนของฉัน แต่อย่าเสียใจทีหลังนะ เพราะถ้าฉันทำให้เธอกลายเป็นคนของฉันแล้ว อย่าคิดว่าเธอจะหลุดพ้นไปจากวังนี้ได้”
“ไม่มีอะไรที่จะขังฉันได้นานหรอกนะคะเจ้าชายราชาด”หญิงสาวยื่นหน้าเข้าไปพูดใส่หน้าเขา แต่พอจะถอยกลับ กลับถูกเหนี่ยวลำคอระหงตรึงเอาไว้ที่เดิม แล้วใบหน้าเขาก็ก้มต่ำลงมาหาริมฝีปากอวดดีของเธอ