รักเหนือลิขิต Love Beyond Expectation ตอน หมอกรักม่านพิศวาส

“เจ้าทำอะไรข้า?” กู่เฟยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเข้มทุ้มต่ำ ยังมีอะไรที่มากกว่าวันที่จือว่านมอบไอเย็นให้ด้วยเนื้อตัวที่เปลือยเปล่าอีกอย่างนั้นเหรอ

“เก๊อเกอ ข้าไม่ได้รักนาง คนที่ข้ารักก็คือ…” จือว่านโผเข้าไปหากู่เฟย ซุกซบใบหน้าที่หัวไหล่ของชายหนุ่ม แขนเรียวทั้งสองข้างกอดเอวของเขาเอาไว้ ไม่อยากให้กู่เฟยแสดงความห่างเหิน เพราะเขารู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน

“ว่านติ…” กู่เฟยอึ้ง ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่จือว่านกอดเขา หรือทั้งสองคนอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน แต่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าการกอดของจือว่านนั้นแปลกไปกว่าทุกครั้ง

“เก๊อเกอ นี่คือสิ่งที่ข้าเคยทำตอนท่านไม่รู้ตัว” จือว่านเขย่งตัวขึ้น บรรจงจุมพิตลงไปที่เรียวปากของกู่เฟย บดคลุกเคล้าเบาๆ เขาจำได้ทุกอย่างถึงความรู้สึกในวันนั้น วันที่กู่เฟยอยู่ในอ้อมกอด วันที่เขาได้หอมแก้ม ได้เคล้าเคลียใบหน้า ก่อนจะประทับจูบลงไปที่ปากหยักได้รูปสวยของกู่เฟย

“อือ” กู่เฟยรู้สึกหัวหมุน ดันไหล่ของจือว่านให้ออกห่าง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่ความฝัน เขาไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม

“เก๊อเกอ ท่านเข้าใจหรือยังว่าคนที่ข้ารักคือใคร?” จือว่านน้ำตาคลอ จ้องมองกู่เฟยเข้าไปในดวงตาคู่คมเข้มของเขา อยากจะรู้ว่าเขาจะคิดอย่างไรกับเรื่องนี้ เมื่อจือว่านเผยความรู้สึกในหัวใจให้เขารับรู้