รักของนางคณิกา

นางคณิกา สตรีที่ไร้หัวใจ สตรีที่ไม่รู้จักรักแท้ สำหรับสตรีที่ร่วมหลับนอนกับบุรุษคนใดก็ได้ จำนวนมากหน้าหลายตาจนนับไม่ถ้วนย่อมไม่เห็นค่าหรือความสำคัญของความรัก เงินทองต่างหากคือเป้าหมายอันสูงสุดในชีวิตของพวกนาง ผู้คนทั้งใต้หล้านี้ต่างตัดสินว่า เหล่านางคณิกาคือ สตรีชั้นต่ำ ชีวิตต้องเกลือกกลั้วพัวพันกับสิ่งสกปรกโสมมและกลิ่นคาวโลกีย์อย่างที่ไม่มีทางจะหลีกเลี่ยงได้ หากชายใดคิดจะผูกสัมพันธ์รักกับหญิงคณิกาที่ไร้หัวใจเหล่านี้ บอกพวกเขาเสียเถอะ ‘ลืมมันไปได้เลย’ หากวันใดพวกเขาไร้ซึ่งเงินทอง เมื่อนั้นพวกเขาจะไม่เหลือค่าใดๆในสายตาของพวกนาง

นั่นเป็นเพียงความจริงส่วนหนึ่ง…เท่านั้น

อีกมุมหนึ่ง จะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่า อันที่จริงชีวิตของเหล่านางคณิกาจำนวนไม่น้อยนั้นช่างโดดเดี่ยวและเปลี่ยวเหงา ถึงแม้ว่าในแต่ละวันจะพบพานกับผู้คนมากหน้าหลายตาก็เถอะ หลิวชิงเซียนเองก็เป็นหนึ่งในนั้น หัวใจที่อ้างว้างของนางผู้ซึ่งถูกบุรุษคนแล้วคนเล่าตราหน้าว่าเป็น ‘นางคณิกาที่ไร้หัวใจ’ หรือไม่ก็ ‘ถึงมีหัวใจแต่ก็ไร้รัก’ แท้ที่จริงแล้วมันโหยหาและร่ำร้องหา ‘รักแท้’ตลอดเวลา รักแท้จากบุรุษสักผู้หนึ่งที่ไม่ถือเอาความต้อยต่ำ ความตกต่ำของโชคชะตาและความสกปรกโสมมที่ร่างกายของนางต้องแปดเปื้อนมาเป็นข้อตัดสินที่จะ ‘รัก’ หรือ’ไม่รัก’ นาง หลิวชิงเซียนยังคงเฝ้ารอที่จะได้พบเจอกับบุรุษผู้นั้นทุกวันทุกคืน

นางเชื่อว่า สิ่งที่จะดึงผู้คนขึ้นมาจากจุดที่ต่ำที่สุดในชีวิตได้ก็คือ ‘ความรัก’