แม่บ้านปริญญาใจ

หนนี้กทาการไม่ส่งเสียงถามให้เปลืองน้ำลาย ทว่าเธอลงน้ำหนักเท้าอย่างเบากริบ ย่องมาหยุดหน้าประตูห้องเจ้าปัญหา จัดการดึงบานประตูนั้นเปิดอ้าออกโดยไม่ให้อีกฝ่ายทันรู้ตัว...
“โอ๊ะ! ...”
เลยเป็นเหตุให้ผณกรซึ่งลงน้ำหนักตัวทั้งหมดพิงบานประตูไว้ทั้งบาน เซถลาลงมานอนกองบนพื้นอย่างหมดสภาพ...ซวยมากกว่านั้นคือขวดเบียร์ที่ชายหนุ่มถือมาด้วยหล่นแตกกระจายเต็มพื้นห้อง...
ส่วนเจ้าของฝีเท้าเบากริบรีบกระโดดหลบมายืนด้านด้วยความไวทายาด...
กทาการเห็นท่าไม่สู้ดี ชายหนุ่มผู้นี้เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ ตัวเขาสูงใหญ่ราวยักษ์ ใบหน้าดูถมึงทึง หนวดเครายาวรกไปทั่วใบหน้า มองแล้วช่างน่ากลัวชะมัด...
หญิงสาวเลยรีบหันไปคว้าแจกันใบเขื่องใกล้มือมาถือขู่ พร้อมตวัดสายตาแข็งกระด้างจ้องร่างหนาที่กำลังพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเลเต็มที...
สายตาหญิงสาวเอาเรื่อง และยิ่งทำให้โมโหเดือดจนกลายเป็นน้ำร้อนเข้าไปกันยกใหญ่ เมื่อตอนสายตาของกทาการหรุบเห็นตรงพื้นบริเวณกระเบื้องขัดมัน ใกล้กับเจ้าของร่างยักษ์ใหญ่นั่งแหมะอยู่ กลับมีน้ำสีอำพันไหลเจิ่งนองออกมาจากปลายขวดที่มันกระทบกับพื้นรุนแรงจนแตกไม่เหลือซาก...
เดือดร้อนต้องลงมือทำความสะอาดใหม่อีกรอบกันละทีนี้...