นางบำเรอตัวปลอม

เมื่อชีวิตไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะถูกไล่ออกจากบ้านทำให้ ‘ปานลิน’ ต้องสวมรอยไปเป็นนางบำเรอของคนแปลกหน้าอย่าง ‘เชาว์’ การต้องหลอกเขาว่าเป็นคนอื่น แถมยังอยู่ในตำแหน่งที่น่าอดสู ทำให้เธอทุกข์ใจในคราแรก

แต่ทำไมเมื่อนานไปใกล้จะหมดเวลา เธอกลับไม่อยากจะจากเขาไป หรือเธอจะตกหลุมรัก ‘เจ้าของชั่วคราว’ เข้าให้แล้ว!


“ที่นี่มีแม่บ้านเยอะแล้ว ตำแหน่งอื่นก็เต็มหมด ขาดแค่ตำแหน่งเดียวก็คือ....” เขาปล่อยข้อมือเธอเป็นอิสระ แล้วเลื่อนปลายนิ้วสากผ่านต้นแขนเรียวเพียงแผ่วเบา ขนกายสาวลุกซู่ ร่างบางเกร็งรับสัมผัสแต่ไม่ได้ผละหนี

“หนู...”

“ถ้าทำไม่ได้ก็กลับไป ฉันไม่ชอบบังคับฝืนใจใครซะด้วย” เขาผละห่างรวดเร็ว ลุกขึ้นมายืนข้างเตียง กอดอกมองมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง

ปานลินดึงชายเสื้อยืดลงมาปิดร่างกายท่อนบนแล้วลุกขึ้นนั่งเผชิญหน้ากับเขา สมองน้อย ๆ ตีกันยุ่งว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี

“ว่าไง จะกลับเลยไหม ฉันจะได้โทรบอกสมพรให้มารับ?” เจ้าของบ้านยังคงกดดันต่อ ไม่เปิดโอกาสให้เหยื่อคิดนาน

คนถูกถามใจสั่น ด้วยรู้ว่าตัวเองไม่มีที่ไป หากเขาโทร. หาคนที่ชื่อสมพร ความก็แตกแน่ ๆ ว่าเธอไม่ใช่เอื้อมเดือน ทีนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้ เธอคงไม่มีทางเลือกแน่แล้ว

“หนู.... หนูยอมแล้วค่ะ”

**เรื่องนี้จัดหนักความโรมานซ์นิดนึงนะคะ สงสัยคนเขียนเก็บกด เลือดเลยพุ่งทุกตอน 55+ สาระมีน้อยเน้นความฟิน กดอ่านตัวอย่างก่อนโหลดนะคะ**