The Last Valentine (รักสุดท้าย)

... การพบรักของคาเรน คาร์ล ร็อคสตาร์ชื่อดัง ในค่ำคืนวันวาเลนไทน์ กับรักสุดท้ายที่เขายังคงรอคอย ...

" จงภูมิใจที่ได้มอบความรักให้ใครสักคน "


" แคลร์ นี่ไม่รู้จริงๆเหรอ คาเรน มีภรรยาเเล้ว "
" ฉันเป็นสื่อนะวิค "
" นี่ไง ... เพราะเธอไม่รู้จริงๆไงล่ะ เธอพลาดข่าวนี้ได้ยังไง "

วิเวียน ได้ยินที่แคลร์ หัวหน้างานของเธอและเอมิลี่ คุยกับวิคตอเรีย ผู้มีชื่อเสียงในวงการเเละเป็นเพื่อนกับแคลร์ พูดคุยกัน

" นาตาลีบอกฉันด้วยตัวเอง ฉันไปเจอเธอช้อปปิ้งที่เบเวอรี่ฮิลล์"
แคลร์ ตาโต
" นาตาลีบอกว่าเธอ คือภรรยาของคาเรน ฉันอึ้งเลย เขาหมั้นเธอแล้ว "
" นาตาลี ที่ขึ้นชื่อเรื่องปราบลูกสะใภ้เนี่ยนะ พาภรรยาลูกชายคนล่าสุดช้อปปิ้ง นี่ถ้าเธอไม่ใช่เพื่อนฉัน ฉันเดินหนีไปแล้วนะ "
" เเคลร์ ฉันตกใจนะ ยิ่งไปกว่านั้นคือ ฉันจับมือกับเธอ เธอชื่อ ชื่ออะไรน้าาาา อ้อ ลดา เป็นสาวเอเชีย"
" หาาา ..."
" เเละที่ฉันเเน่ใจคือ นาตาลี ไม่รับงานอะไรเเล้ว หลังจากงานของบริษัทฉัน "
" เซอร์ไพร์สดีนะ "
" นี่ก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากนัก เพราะไม่เเน่ใจ เเต่ฉันเจอกับตัวเอง "
" น่าแปลกนะ ที่ไม่มีใครถ่ายรูปได้ รูปคู่หรืออะไรก็ไม่มีหลุดมาด้วย "
" คาเรน ในวัยห้าสิบน่ะ ยังดูดีเหมือนสิบปีที่เเล้ว เขายังฮอตเหมือนเดิม ข่าวนี้หากเธอลงได้นะ ... "
" ไม่คิดเลยว่าวันนี้ได้คุยงานเเละยังได้ข่าวอีก ฉันไม่เล่นข่าวแบบนี้ เเต่ก็ดีที่มาบอกกันไว้"

... คาเรน มีภรรยาเเล้วเหรอ เอมิลี่ ต้องรู้เรื่องนี้...

******************************
บ้านไนเจล
"ผมไม่น่าเลย ผมคิดอะไรไม่พ้นปลายจมูก"
"มันผ่านมานานแล้วครับ อย่ากลับไปคิดอีกเลย เวลาเปลี่ยนหลายๆ อย่างก็เปลี่ยนไป"
"คุณด้วยใช่ไหม"
"ใช่ ผมเปลี่ยน ผมอยากมีชีวิตที่มีความสุขกว่าเมื่อก่อน"
ไนเจล ยิ้ม
"แม่ผมบอกทุกอย่างกับผมแล้ว และผมคิดว่าควรมาหาคุณ ผมมาที่นี่เพราะอยากมาจริงๆ"
"คาเรน ผมมองคุณผิดไป สิ่งที่คุณพูดกับผมทุกอย่างตอนนั้น มันมาจากความรู้สึกของคุณจริงๆ แต่ผมก็เลือกที่จะปฏิเสธ"

ไนเจลน้ำตาคลอ
"ฟังผมนะ ผมมาวันนี้ เพื่อจะทำให้คุณบรรลุเป้าหมาย เรื่องนี้มันสำคัญต่อชีวิตของคุณและผม ผมรู้ผมก็เคย เคยกินอีโก้เป็นอาหาร เราเย่อหยิ่งและเหนือกว่าใครทุกคน แต่ดูพวกเราสิ เหมือนมีไฟสุมอยู่ในใจทุกๆ วัน"

"คุณคือ God ของผม มันเป็นเบบนั้นมาตลอด พ่อผมจะภูมิใจในตัวผมถ้าผมทำได้"
ซาช่า เดินเข้ามาพร้อมกระเป๋ากีตาร์
คาเรน เปิดกระเป๋า

"นี่ไง กีตาร์ของผม ผมออกแบบเอง ผมขอให้เพื่อนที่เป็นคนทำกีตาร์ทำเป็นตัวโมเดลไว้ เพราะผมก็มีความหวังว่า วันหนึ่งผมจะทำกีตาร์รุ่นพื้นฐานให้ทุกคนที่อยากเล่นกีตาร์เข้าถึงได้ เป็นเจ้าของมันได้อย่างไม่ต้องลำบากไงล่ะ ผมทำมันไว้ตอนที่ผมได้รับข้อเสนอครั้งแรกจากคุณ ดูสิ มีรอยตรงนี้ ดูเก่าๆ ใช้งานมานาน"

คาเรน ยิ้มอย่างภูมิใจ

"เหมือนคุณเลยนะ คาเรน มีรอยบากที่ด้านบน เหมือนรอยแผลเป็นที่แขนของคุณ มันผ่านอะไรมาอย่างโชกโชน ทั้งเท่ห์และเต็มไปด้วยบาดแผล"

ไนเจล น้ำตาไหลออกมา

"เพลงอะไรที่คุณชอบบอกมาได้เลย"
"อย่างนั้นเหรอ"
คาเรน พยักหน้า

... คาเรน บรรเลงเพลงโปรดของไนเจล อย่างสุดความสามารถ เขาขับร้องเพลงด้วยความตั้งใจ ใส่ใจในทุกตัวโน๊ต ...
"ผมคงมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกเพราะคุณ ขอบคุณนะ"

"ผมยินดีที่จะทำ Signature กีตาร์ แบรนด์ของคุณ โดยมีข้อตกลงคือ ขอให้คุณผลิตออกมาในรุ่นพื้นฐานเท่านั้น หากคุณเชื่อว่าผมเป็น God จริงๆ Guitar God จะรักลูกของเขาอย่างเท่าเทียมและไม่มีเงื่อนไข ผมจะไม่รับเงินค่าจ้างใดๆ จากคุณ เราทั้งสองต่างบรรลุเป้าหมาย"
"คาเรน"
ไนเจล เอามือทาบอก

"ผมรู้...คุณเป็นนักธุรกิจ แต่ผมคือ God"