ภมรร้อนรัก

ปารวี ประธานหนุ่มเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง หนุ่มไฮโซเนื้อหอม หลงตัวเอง มั่นใจในตัวเองสูง ไม่ว่าอยากได้อะไรเขาก็ต้องได้ ยิ่งอะไรที่ได้มายากๆ เขายิ่งกระหายอยากครอบครอง โดยเฉพาะผู้ช่วยพยาบาลสาวสวยคนนั้น

มิลิน ผู้ช่วยพยาบาลสาว เจ้าของนัยน์ตาแสนเศร้า และใบหน้าเย็นชา เพราะความเจ็บปวดของแม่ที่มีต่อพ่อบังเกิดเกล้า ทำให้เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ ไม่รู้อะไรทำให้ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ โดยเฉพาะเขา ปารวีลูกชายนายจ้างที่แสนเจ้าชู้ คอยหาโอกาสเอาเปรียบเธอตลอดเวลา

-------------------------------

“คุณคิดจะทำอะไร?!” หญิงสาวถามอย่างมีโทสะ
เขายิ้มให้กับความเหนือกว่าของตัวเอง พอได้มองใกล้ๆ ยิ่งพินิจก็ยิ่งสวย ยิ่งถูกใจ ยิ่งอยากได้
“ถ้าบอก...” เขายิ้มหวาน “ผมจะได้อย่างที่ใจอยากทำไหม?”
มิลินเม้มเรียวปากแน่นอย่างไม่พอใจ ดวงตากลมโตวาววับจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง
“ปล่อย!” เธอกดเสียงต่ำ ใบหน้างดงามย้อมสีแดงเรื่ออย่างห้ามไม่ได้ เธอทั้งอายระคนโมโห
ปารวีแย้มยิ้มแต่ก็ยอมปล่อย ได้หยอกนิดหยอกหน่อย ก็รู้สึกมีความสุข แต่คราวนี้ดูเหมือนจะเหนือความคาดหมายของเขาอยู่บ้างที่เห็นอาการขัดเขินของคนงาม “คุณไม่อยากรู้? ว่าผมอยากทำอะไร?”
มิลินถลึงตาดุใส่เขา ราวกับแม่เสือ แต่เป็นแม่เสือที่น่าถูกพ่อเสืออย่างเขาขย้ำจริงๆ
ปารวีคิดอย่างอารมณ์ดี ร่างสูงสง่าก้าวถอยหลังห่างเพียงหนึ่งก้าว พลางกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ก็ชวนให้เข้ามาคุยกันดีๆ คุณก็ไม่ยอม
จะมาโกรธผมได้ยังไง”
"คุยข้างนอกก็ได้ ทำไมต้องเข้ามาคุยในนี้ด้วยคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ก็คุยข้างนอกมันไม่ส่วนตัว”
“ฉันกับคุณไม่ได้สนิทกันถึงขั้นมีเรื่องส่วนตัวให้คุย!” มิลินโต้ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา