เสน่หาบ่วงมาร

นิ้วเรียวยกขึ้นทัดผมยาวสลวยไว้ข้างใบหูคู่นุ่ม ยิ่งทำให้กลิ่นหอมหวานของผสมสีดำอมน้ำตาลนั้นลอยตามลม จมูกโด่งกดลงหอมไปที่หูคู่น้อย ก่อนจะเลื่อนมากดจูบลงที่ซอกคอขาวสูดกลิ่นกายสาวอ่อนบางที่หอมจรุงติดจมูก เด็กสาวย่นคอหลับตาพริ้มด้วยความรู้สึกอันพลุกพล่าน
ฝ่ามือใหญ่กดจับท้ายทอยเธอให้เงยหน้ารับจุมพิตเบาๆ ก่อนที่เรียวปากสัมผัสจะเปลี่ยนจากอบอุ่นเป็นค่อยๆเพิ่มความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เด็กสาวเผยอปากตามสัญชาตญาณธรรมชาติ เปิดรับความร้อนชื้นที่เต็มไปด้วยกลิ่นเบียร์ขมฝาดให้เข้ามาสำรวจภายใน
ฝ่ามือบางยกขึ้นโอบกอดไว้ที่เอวสอบ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความรู้สึกที่มันบิดเกลียวอยู่ภายในกายและใจ ซึ่งยากจะบรรยาย เล็บคมเผลอกดจิกลงไปเมื่อทั่วทั้งตัวรู้สึกเหมือนมีไฟฟ้าแล่นผ่านจนขนลุกชัน หนก่อนเหมือนฝ่ายชายจะรีบร้อนจนมันทำให้เธอเจ็บและกลัว แต่หนนี้เขาทำทุกอย่างเนิบนาบเชื่องช้า เลยทำให้เด็กสาวมีเวลาเคลิบเคลิ้มและโอนอ่อนผ่อนตาม
ชุดถูกเขาแกะกระดุมและปลดเปลื้องออก จนเหลือเพียงบาร์เชียร์สีส้มอ่อนหวาน ช่วยขับให้อกที่เริ่มจะอวบเป่งสมวัยสาวนั้นดูผุดผ่อง
“ใส่ชั้นในสีหวานแบบนี้ เหมือนเด็กเลยนะ” ล้อเลียจนคนฟังอมยิ้มแก้มปริขัดเขิน
“หนูยังเด็กอยู่”
ตอบแก้เก้อกับสายตาอบอุ่นจนร้อนแรงที่กวาดมองเธอตั้งแต่แก้มนวลจนทั่วทั้งร่าง เขามองด้วยสายตาผู้ใหญ่ที่ทำให้ปมด้อยเรื่องหุ่นที่ค่อนข้างอวบหนากว่าเพื่อนดูเลือนรางลง
“ไม่เด็กแล้ว เธอโตเป็นสาวแล้ว โตเป็นสาวที่สวยมากด้วย”
ในยามเมาและอยู่ในบ่วงอารมณ์ ไม่ว่าอะไรผู้ชายก็พูดได้หมด ร่างสูงใหญ่ค่อยๆขยับตัวพาเด็กสาวนอนราบลงกับโซฟากว้าง หยิบยกเรียวขาเสลาให้เปิดทางต้อนรับอย่างลึกซึ้งสนิทสนม
ส่งสายตาลึกล้ำเข้าไปในแววตากลมโตวูบไหว สกาวเดือนยกมือดันลอนกล้ามเนื้อหน้าท้องอีกฝ่ายไว้ ก่อนเอ่ย “หนูกลัวเจ็บ” ท้วงเบาๆให้เขารู้ว่าอารมณ์ก็ส่วนอารมณ์ แต่เธอยังขยาดกับเลือดที่ออกมาหนนั้นไม่หายเลย
“มันจะไม่เจ็บเหมือนครั้งก่อน ผมสัญญา”