หัวใจใต้ราคะ

เรื่องนี้ จบแบบ happy นะคะนักอ่านทุกคน
เมื่อฟ้าส่งให้ราเชนลูกชายคนเดียวของเจ้าของโรงงาน ต้องเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์ที่หญิงสาวกำลังลังถูกคนรักทำร้าย ทั้งตบ ทั้งตีเธออย่างไม่สนใจเสียงของราชันที่ร้องห้าม

ความสงสารหญิงสาว บวกกับควาเหงาของเราเชนทำให้เรื่องทุกอย่างเกินเลย โดยที่ราชันเองมีภรรยาอยู่แล้ว

ราเชนชายหนุ่มที่ภายนอกดูมีพร้อมทุกอย่าง ครอบครัวของเขากับภรรยาดูรักกันมากในสายตาของคนอื่น ยกเว้นคนใกล้ชิดบางคนเท่านั้นที่รู้ แต่ละคืนที่ภรรยาของเขาออกจากบ้านไป เขาไม่เคยเชื่อว่าเธอไปหาเพื่อน แต่หัวใจของเขามันไม่กล้ายอมรับความจริง จึงได้แต่ยอมโง่อยู่แบบนี้

นานแค่ไหนชายหนุ่มก็จำไม่ได้ที่เขากับภรรยาไม่ได้มีอะไรกัน เพราะกว่าเธอจะกลับ เขาก็หลับแล้ว หรือบางวันราเชนเองก็เลือกที่จะมานอนที่นี่คนเดียวแทนการกลับบ้าน เขารู้สึกว่าความจริงแล้ว เขาไม่ได้มีภรรยาเพราะสุดท้ายมันก็เหมือนมีเขาอยู่คนเดียวตลอด
เมื่อความเหงาก่อตัวขึ้นกับคนทั้งคู่ หัวใจมันก็สั่งให้ร่างกาย มองหาที่ให้ความอบอุ่น
ชายหนุ่มค่อย ๆ กอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ขัดขืนอะไร เขาจึงจับเธอให้นอนหงาย และเริ่มบรรเลงบทรักทันที
ปากหนาบดขยี้ริมฝีปากเล็กเหมือนคนที่กำลังหิวอะไรสักอย่างแล้วพอได้กิน ก็กินแบบรีบร้อนอย่างไม่ลืมหูลืมตา
ทั้งคู่ต่างก็ไม่ใช่คนที่ไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา ต่างก็ช่วยกันผ่อนคลายความเหงาให้กันและกัน

*************
คนเหงากับคนอกหักมาเจอกัน ก็เหมือนไฟที่ใกล้น้ำมัน แต่หนทางสวรรค์เปิดแล้ว ไฟที่เคยลุกช่วงก็ดับลงทันที ทิ้งไว้แต่ความเหนื่อยหอบและความรู้สึกผิดของคนทั้งคู่

หัวใจใต้ราคะเป็นเรื่องราวที่มีความดราม่านิดๆ แต่หอมหวานไปด้วยความรักของหญิงสาวผู้ถูกทำร้ายกับราเชนชายหนุ่มที่โหยหาความรักอยู่ตลอดทั้งเรื่อง

ฝากผลงานของนามปากกาเทพพิสุทธิ์ด้วยนะคะ