อบอุ่นละมุนรัก

ในวันที่เขาเป็นเพียงแค่ยามจนๆ แต่กลับมีคนคนหนึ่งที่มองเห็นคุณค่า มอบรอยยิ้มที่แสนประทับใจ ตราตรึงไม่เคยลืมเลือน และเป็นเหมือนแรงผลักดันที่ทำให้ชีวิตเขาไต่ขึ้นไปอยู่ในจุดสูงสุดในฐานะนักธุรกิจไฟแรง ครั้นเมื่อฟ้าลิขิตให้เขากลับมาเจอกับเธออีกครั้ง ชายหนุ่มจึงกำโอกาสครั้งนี้เอาไว้แน่น และหมายครอบครองหัวใจของเธอ

“เป็นอะไรครับ?” ตฤณหันมาถามอย่างแปลกใจ
“กลิ่นหมูกระทะติดตัวลินมา...เหม็นไหมคะ”
หญิงสาวถามอย่างอายๆ ตฤณจึงหยุดรถก่อนที่จะออกไปสู่ถนนใหญ่ จากนั้นก็หันมองคนถามอย่างพิจารณา ทำเอาความมั่นใจของคนถูกมองลดฮวบลงอย่างมหาศาล
“ไม่รู้สิครับ...ต้องลองพิสูจน์ดูก่อน”
ไม่พูดเปล่าหากคนตัวโตขยับเข้ามาฝังปลายจมูกลงบนแก้มนุ่มและสูดกลิ่นที่ทำให้เธอไม่มั่นใจเข้าไปเต็มๆ ทำเอาลินาลินถึงกับอึ้ง นั่งตัวแข็งอย่างทำอะไรไม่ถูก และยิ่งปลายจมูกคมเลื่อนมาสูดดมซอกหูและเส้นผมของเธออย่างอ้อยอิ่งราวกับจงใจกลั่นแกล้งให้เขินอาย ยิ่งทำให้ลินาลินรู้สึกเหมือนจะหมดแรงเอาเสียดื้อๆ
“หอมดีครับ...หิวเลย”
“คะ...คุณตฤณ...”
หญิงสาวถึงกับอึ้งเมื่อเขากระซิบบอกว่าหิวข้างๆ หูทำเอาเธอแก้มร้อนจนแทบระเบิดทั้งที่แอร์ในรถเย็นฉ่ำยิ่งกว่าอยู่ขั้วโลก
“หึๆ พี่หมายถึงหิวหมูกระทะครับ”
ตฤณพูดเสียงกลั้วหัวเราะก่อนจะหันไปขับรถต่อ ลินาลินค้อนควักอย่างงอนๆ