พ่ายรักอัคนี

อัคนีจำได้ว่า ผู้ใหญ่ฮวก เตือนเรื่องความเฮี้ยนของป่าแถบนี้ มักมีลมเพ ลมพัด ภูตผี ปีศาจ มีหลายคนเอาชีวิตไปทิ้งไว้ก็เยอะ ดังนั้น เวลากลางค่ำกลางคืนไม่ควรออกไปไหนถ้าไม่จำเป็น
บรรยากาศช่างปลอดโปร่ง ลมเย็นสบาย แม้บรรยากาศจะเริ่มวิเวกวังเวง เขารู้สึกเฉยๆไม่ได้วิตกกังวลใดๆ เปลือกตากำลังเคลิ้มค่อยๆหลับ
จู่ๆมีสิ่งมาดลใจว่าอย่าเพิ่งหลับ
อากาศหนาวเย็นยะเยือก ได้ยินเสียงดัง
คร๊อกกกๆ
เพื่อนๆนอนกรนหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องราว
พรั่บๆ!
เสียงเหมือนการตีปีกของนกฮูก หรือว่านกแสกกันแน่ มีเหตุการณ์เช่นนี้ยิ่งทำให้เขานอนไม่หลับ ทว่าเมื่อลืมตาขึ้นเห็นแต่ความมืดมิด
แควกๆ!
เงาตะคุ่มดำๆแวบไป แวบมา
จึงหรี่ตาเพื่อมองสำรวจรอบๆกาย สายตากวาดมองขึ้นไปด้านบน เห็นดวงตาคู่เล็ก คู่หนึ่งอยู่บนต้นไม้กำลังค่อยๆคืบคลานมาเรื่อยๆ มันคลานลงมา ใกล้ขึ้นๆตัวมันใหญ่พอสมควร ริมฝีปากหดจนเห็นเหงือก ลิ้นยาวเฟื้อย


มันไต่มาที่ปลายขา กำลังจะรอดมุ้งเข้ามา
เด็กหนุ่มรีบตวาดไล่
“ ออกไป! ”
เหงื่อไหลอาบแก้มจนรู้สึกร้อน ทั้งที่อากาศหนาวเย็น
เกิดอาการวูบใบหน้าซีดเผือด ที่ขารู้สึกเจ็บแสบ แปลบๆ อธิบายไม่ถูกมันคือตัวอะไร
เขามีอาการสะลึมสะลือ เหนื่อยเหมือนคนหมดแรง อาการหนักเข้าเรื่อยๆ หันมองไปทางไหนก็เห็นแต่ความมืด แบบเวิ้งว้างว่างเปล่า เพื่อนๆของเขาไม่มีใครรู้สึกตัวสักคน

มาอ่านเรื่องนี้กันเถอะ!!! หลอนนะจะบอกให้