เจ้าพ่อลวงใจ

เบลซ พศุตม์ เซเยอร์ เจ้าพ่อกาสิโนแห่งสเปนที่ภายนอกเต็มเปี่ยมไปด้วยความเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว แต่ภายในกลับบรรจุไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์และแผนการร้ายเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ...เมื่อเจอคนที่ถูกใจ ชายหนุ่มไม่รอช้า ยื่นข้อเสนอให้กับลูกหนี้นักพนันเพื่อแลกกับการไล่เลขาฯ สาวคนสวยออกจากงาน เพียงเพราะอยากจะเด็ดปีกนางฟ้าแล้วตะปบเธอลงมา งานนี้ไม่ใช่แค่นึกสนุกให้หัวใจกระตุกเล่นๆ เท่านั้น แต่เรื่องนี้เขาเอาจริง!

“ตัวแข็งเชียวนะครับ เกร็งอะไรกัน หือ”
‘คนบ้า! ถามมาได้ว่าเกร็งอะไร นี่เขาไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไงที่ต้องมาตัวติดกันในสภาพวาบหวิวแบบนี้’
“เอ่อ...ภัคว่า...คุณหลับตาและปล่อยภัคก่อนได้ไหมคะ คือภัคอาย”
ดวงตาสีเฮเซลหลุบมองคนที่เปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมอกของตนนิ่ง เขาไม่ได้เอ่ยหรือยอมทำตามที่เธอขอเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำวงแขนแข็งแรงยังโอบกระชับร่างนิ่มไว้แน่นขึ้นอีกต่างหาก
“ให้ตาย!” แต่วินาทีต่อมาเขาก็ต้องสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดว่า “ผมจะไม่ทนอีกแล้ว”
ภคนางค์ยังไม่ทันได้คิดหรือถามเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะไม่ทนอะไรก็ต้องร้องวี้ดว้ายและยกแขนขึ้นคล้องคอเขาไว้ตามสัญชาตญาณ เพราะในทันทีที่พศุตม์พูดจบ เขาก็ตวัดร่างของเธอขึ้นอุ้มด้วยความแม่นยำและรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ
“คุณ!”
-------------
“ผมนี่แย่จังนะที่เลี้ยงให้คุณอดๆ อยากๆ จะว่าไปวันนี้เราก็ยังไม่ได้กินอะไรกันเลยนี่นา นอกจาก...”
พศุตม์เว้นจังหวะไว้ให้หัวใจดวงน้อยต้องหยุดเต้นอย่างรอลุ้น ก่อนจะพูดต่อว่า
“รสสวาทที่เป็นเหมือนอาหารทิพย์สำหรับผม”
‘ทำไมเขาถึงได้พูดอะไรห่ามๆ แบบนี้นะ โอ๊ย! จะเป็นลม’
“เอ่อ...ภัคหิวจริงๆ นะคะ”
เธอยังยืนยันความต้องการเดิมแม้เขาจะอิ่มหรือไม่อิ่มอะไรก็ตาม!
“ไม่อิ่มทิพย์เหมือนผมหรือครับ”
คนที่รู้สึกอิ่มทิพย์แต่ไม่อิ่มในรสสวาทอันหอมหวานยังไม่เลิกเย้าแหย่ภรรยาทางพฤตินัย เพราะเขาชอบเหลือเกินที่ได้เห็นใบหน้าสวยนั้นแดงก่ำด้วยความเขินและอาย
“ฮือ...”
ที่สุดเมื่อทนทั้งอายทั้งหิวระคนโมโหไม่ไหว ภคนางค์เลยทรุดตัวลงนั่งบนพื้นโดยไม่นึกอายสายตาใคร และไม่สนใจด้วยว่าเขาจะโกรธไหมที่เธอทำตัวเหมือนเด็กขี้แยโดนรังแกแบบนี้
-------------
ฝากด้วยนะคะ ขอบพระคุณค่ะ
***นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้ว***