พรางกุมภิล (จระเข้เจ้า)

หากเป็นคุณ...จะทำอย่างไรเมื่อสามี (เปลี่ยนไป) เหมือนไม่ใช่คนเดิม มันเหมือนมีบางอย่างสิงร่างเขาอยู่!

เพราะฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอนทำให้ ‘เขมราฐ’ นึกอยากหาคำตอบเกี่ยวกับปริศนาความฝันเพราะตั้งแต่จำความได้ไม่มีคืนไหนเลยที่เขาจะไม่ฝันเห็นจระเข้ในบึงขนาดใหญ่

ฝันประหลาดนี้ทำให้ ‘ปรารถนา’ ภรรยาของเขาพยายามหาคำตอบว่าเหตุใดสามีของเธอถึงฝันซ้ำซ้อนแต่เรื่องเดิมมาค่อนชีวิต หมอดูสำนักไหนดัง พระวัดไหนขลัง เธอพาเขาไปพบแทบทุกที่

กระทั่งมาถึงตำหนักโหราศาสตร์ที่ว่าเลื่องชื่อซึ่งได้คำทำนายว่าเขมราฐมีอดีตชาติเป็นจระเข้ตัวในฝัน คำทำนายฟังดูมีน้ำหนักเพราะแรกเกิดเขมราฐมีผิวกร้านหยาบขึ้นเหมือนเกล็ดจนเขาได้ฉายาว่าเป็นเด็กอัปลักษณ์

รูปลักษณ์ผิดพิกลแต่แรกเกิดกลายเป็นปมด้อยให้เพื่อนล้อเขา ปรารถนาเป็นคนเดียวที่ไม่รังเกียจเขา ทั้งเธอยังมีแม่เป็นศัลยแพทย์ แม่ของเธอผ่าศัลยกรรมผิวหนังให้จนเขามีใบหน้าเกลี้ยงเกลาเหมือนเด็กคนอื่น ความผูกพันตั้งแต่วัยเยาว์ก่อเกิดเป็นความรักเมื่อทั้งสองโตเป็นหนุ่มเป็นสาว

เพราะผิวหนังที่ถูกผ่าตัดออกไปมีลักษณะคล้ายหนังของจระเข้ทำให้เขมราฐเชื่อว่าเขาเป็นจระเข้กลับชาติมาเกิดตามคำทำนาย

ปรารถนาไม่อยากให้ความฝันหลอกหลอนสามีไปทั้งชีวิตทำให้เธอพยายามสืบค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับบึงน้ำขนาดใหญ่ที่สามีฝันเห็นจนสืบรู้ว่าบึงแห่งนั้นมีอยู่จริง

บึงแห่งนั้นแท้จริงแล้วคือทะเลสาบสนธยาซึ่งตั้งอยู่ใจกลางป่าขนาดใหญ่ในจังหวัดติดชายแดนของประเทศกัมพูชา ทะเลสาบกลางป่าที่ชาวบ้านแถบนั้นเชื่อว่ามีจระเข้เจ้าสถิตอยู่

เขมราฐกับปรารถนาจ้างพรานนำทางชาวเขมรให้ช่วยนำพาพวกเขาและเพื่อนร่วมทางอีกสี่คนได้แก่ อิทธิ พิธาน บัวชมพู และพุดชมพู เดินทางไปยังทะเลสาบสนธยา แต่ตลอดการเดินทางจนมาถึงทะเลสาบกลับเกิดเหตุการณ์ประหลาดและไม่คาดฝันขึ้นกับพวกเขาทั้งหมด...



-เนื้อหาบางส่วนในเรื่อง-

เช้ามาปรารถนาถึงกับช็อกอกตอดอกตัน หลังจากเอาน้ำมาเทลงบนรอยกลบใหม่เมื่อคืนวาน เม็ดประคำไม้จันทน์นับร้อยเม็ดเจืออยู่ในกองเลือด
นอกจากประคำยังมีตะกรุดหนึ่งดอกกับฟันคนหลายซี่ปนอยู่ด้วย สิ่งเหล่านี้ถูกสำรอกออกมาจากท้องสามีซึ่งยามนี้ออกไปล่าเสบียงมาให้นางกิน

หญิงสาวอกสั่นขวัญแขวนรีบกลบอำพรางสิ่งที่เห็นไว้ตามเดิมแล้วรีบพาร่างกลับเข้าไปนอนในเต็นท์ ทั้งกลัวระคนสับสน
เขมราฐกินคน...
หรือเขมราฐไม่ใช่คน หรือคนๆ นั้นไม่ใช่เขมราฐ แต่หากไม่ใช่เขมราฐแล้วจะเป็นใคร

พอมีเรื่องนี้เข้ามาทำให้นางหวนกระหวัดถึงหลายอย่างที่นางพยายามมองข้ามและพยายามไม่คิดมากกับมันมาตลอดหลายวัน

ทว่ามาถึงวันนี้นางไม่สามารถมองข้ามประเด็นสงสัยเหล่านั้นได้อีก เม็ดประคำกับตะกรุดเป็นเครื่องราง เลือดเป็นส่วนล่อเลี้ยงอวัยวะ ฟันคือซี่กระดูกในปาก

เขมราฐกินคนแน่แล้ว หลักฐานทุกอย่างมัดตัวเขาแน่นหนา เขากลายเป็นตัวกินคนไปได้อย่างไร
นอนคิดไปคิดมาไม่น่าเป็นไปได้ ทุกอย่างไม่สมเหตุสมผลสักนิด นางคิดจะคอยจับตาดูเขาให้แน่ใจก่อนปักใจเชื่อในสิ่งที่เห็นวันนี้

นางจำต้องหาข้อพิสูจน์ หากว่าคนที่นอนข้างๆ นางทุกคืนไม่ใช่เขมราฐนางจะทำอย่างไรต่อไป หลายอย่างชักไม่ชอบมาพากลตั้งแต่นางกับเขายังติดอยู่ในป่า เลยกำหนดกลับมาสองสัปดาห์แล้วแต่ยังไร้วี่แววของเฮลิคอปเตอร์ที่จะบินมารอรับ
ไม่มีแม้กระทั่งวี่แววคนผ่านมา...

ขณะขบคิดนางสะดุ้งตกใจเมื่อหลังคาเต็นท์ไหว ก่อนจะเห็นร่างสูงโผล่หน้าเข้ามาพร้อมชมพู่ทับทิมจันทร์ลูกใหญ่ช่อหนึ่ง
รอยยิ้มพิมพ์ใจนั้นดูอย่างไรก็เป็นรอยยิ้มของสามี แต่เพื่อความแน่ใจนางต้องพิสูจน์ดูสักตั้ง

“โขง…เห็นสร้อยข้อมือของปองหรือเปล่า” นางถามขึ้นหลังจากออกมานั่งกินชมพู่ สามีคอยใช้มีดผ่าซีกผลให้อย่างเอาอกเอาใจ

“สร้อยข้อมือเหรอ”

“ใช่ มันหายไป เส้นที่โขงซื้อให้ปองหลังแต่งงานไง”

อันที่จริงสร้อยข้อมือเส้นที่นางหมายถึงนี้พี่ชายนางเป็นคนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด นางใส่ติดข้อมือไว้ตลอด แต่เพราะต้องการพิสูจน์นางจึงถอดมันเก็บไว้ในเป้

“ไม่เห็น” พระองค์ตรัสตามตรง แต่กลับเข้าทางคนจ้องจับผิด ไม่ทันคิดว่านางเคลือบแคลงสงสัย

ทุกอย่างชัดเจนเพราะเขมราฐไม่ได้เป็นคนซื้อมันให้กับนาง พิสูจน์เพียงเท่านี้ปรารถนาก็แน่ใจแล้วว่าคนตรงหน้าไม่ใช่สามีของนางอย่างแน่นอน

“มันคงหล่นหายไปแล้ว” นางแสร้งทำหน้ามุ่ยอย่างเสียดายนักหนา

เป็นเพราะพระองค์หลงเข้าพระทัยว่าพระหัตถพันธ์เส้นนั้นมีความสำคัญกับนางมากจึงตระเวนวนหาจนทั่วหมายว่าจะพบ คิดว่าหากมันหล่นอยู่แถวนี้อย่างไรเสียก็ต้องหาเจอแน่ เพราะมันเป็นสิ่งแปลกปลอม

ยามนี้นางเข้าไปนอนร่ำไห้อยู่ในเต็นท์เรียบร้อยแล้ว พิสูจน์แน่ชัดแล้วว่าหลายคืนที่ผ่านมาชายที่นอนข้างนางไม่ใช่เขมราฐ

หรือสามีนางถูกผีสิงสู่เสียแล้ว คิดไปเป็นตุเป็นตะ ซ้ำคิดในทางร้ายทั้งสิ้น
‘เจ้าป่าเจ้าเขาจงบอกลูกทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามีของลูก!’



คืนเดียวกันปรารถนาลอบออกจากเต็นท์ นางย่องเบาอย่างแมวตามหลังสามีไป ไม่ส่งเสียงกระโตกกระตากให้ไก่ตื่น ทั้งที่พญาสุงสุมารสัมผัสได้ว่านางตามมาแต่ก็ยังเดินหน้าต่อไป

นางรู้แล้วว่าพระองค์เป็นตัวปลอม สร้อยข้อมือที่นางบอกว่าหล่นหาย แท้จริงแล้วนางเก็บไว้เองเพราะต้องการพิสูจน์พระองค์ และนางก็ทำมันได้สำเร็จอย่างที่พระองค์คาดไม่ถึง

พระองค์สัมผัสสร้อยข้อมือเส้นนั้นแล้วเพ่งจิตดูก็รู้ว่าพี่ชายนางต่างหากที่เป็นคนซื้อให้นาง รู้อย่างนั้นแล้วพระองค์จึงไม่คิดจะปิดบังตัวตนอีกต่อไป เพราะอย่างไรนางก็ต้องรู้ความจริงเข้าจนได้

พญาสุงสุมารควบคุมให้เกล็ดก่อตัวกึ่งพระพักตร์แล้วประทับลงเสวยซากกวาง ฝีพระโอษฐ์สีเคี่ยมเปื้อนเลือดกวาง
นางเห็นภาพนั้นเต็มสองตา นางกรีดร้องออกมาก่อนจะวิ่งหนีไปทั้งที่ไม่รู้ทิศ

นางวิ่งฝ่าดงมืดเปลี่ยวอย่างไม่คิดชีวิตก่อนหกล้มก้นขวิดลงกลางทาง
ผัวนางกลายเป็นปีศาจไปเสียแล้ว!




ฉบับเต็ม + ตอนพิเศษ 2 ชุด
ตอนพิเศษ (พระหน่อเจ้าทั้ง 6)
ตอนพิเศษ (ขุนแก้ว)