Sweet & Sassy girl ยัยหวานใจ

“เที่ยงคืนกว่าแล้ว ฉันคงต้องขอตัวกลับห้องก่อนแล้วค่ะ”
“อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้หรือครับ”
น้ำเสียงติดจะอ้อนแกมขอร้อง ทว่าดูเหมือนจะไม่เป็นผล หญิงสาวส่ายหน้าน้อยแถมยังส่งสายตาดุให้เขาอีกด้วย
“โอเค ๆ คุณดื่มหมดแก้วนี้ผมจะปล่อยคุณไป”
สิ้นเสียง วีระญาก็กระดกแก้วไวน์ในมือขึ้นดื่มรวดเดียวหมด จากนั้นก็โชว์คว่ำแก้วให้อีกฝ่ายดูเพื่อเป็นการยืนยันว่าดื่มหมดแล้วตามที่เขาบอกเมื่อครู่
“ฉันขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณพักผ่อนดีกว่า”
พูดจบหญิงสาวก็เตรียมเดินกลับที่พักตัวเองตามที่หล่อนบอก ทว่าเอวเล็กก็โดนแขนแข็งแรงโอบล้อมเอาไว้อีกครั้ง
“ถ้าคุณไม่ให้ผมไปส่งคุณก็นอนที่นี่”
ชายหนุ่มกระซิบข้างหู กลิ่นไวน์องุ่นที่เขาเพิ่งดื่มเมื่อครู่ยังคงส่งกลิ่นหอมแตะปลายจมูกหล่อน
วีระญายืนนิ่ง ไม่โต้ตอบอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น นั่นเป็นเพราะเธอกำลังรวบรวมสติที่เหมือนกำลังหลุดลอยไปกับเสียงนุ่มทุ้มนั้นราวกับต้องมนต์
“ว่าไงครับจะนอนที่นี่หรือจะให้ผมไปส่งคุณที่บ้านพัก”
เดวิดกระซิบข้างหูอีกครั้ง
“ถ้าไม่ตอบผมเลือกให้นะ”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคงนิ่งเขาจึงรุกต่อ ทว่าคราวนี้ไม่พูดเปล่ามือแข็งแรงจัดการช้อนร่างเล็กขึ้นมาอุ้ม และนั่นเป็นการเรียกสติเธอได้เป็นอย่างดี
“ว้าย! ปล่อยนะ คุณเดวิด”
“ผมว่าคุณนอนห้องนี้ดีกว่านะ”
“ไม่นะ ฉันจะกลับที่พักฉัน”
ร่างเล็กดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดจากพันธนาการเขา แต่ดูเหมือนไม่ใช่เรื่องง่าย วีระญาจึงหยุดดิ้นแล้วช้อนตาขึ้นมองเขา
-------------------------------------
ฝากยายน้ำหวาน กับคุณเดวิดด้วยนะคะ