SET ปราณปรารถนาอาญาลวง + รักสุดท้ายของเทวัญ

โปรย ปราณปรารถนาอาญาลวง

“ไม่ต้องมาแตะต้องตัวฉัน คุณมันผู้ชายขี้ขลาด แค่จะนอนกับผู้หญิงสักคนยังต้องพึ่งยาสลบ กลัวใครจะรู้หรือไงว่านอกจากไม่มีฝีมือแล้วยังไม่มีน้ำยาด้วย”

เจ๋ง... เธียรกางสองแขนค้างบนอากาศแล้วก้าวถอยห่าง เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นคงได้แสดงฝีมือและปล่อยน้ำยาออกมาโชว์กลางห้องกระจกนี่แน่ๆ ... แต่ผู้ชายทั้งแท่งหรือจะยอมถูกผู้หญิงสบประมาท

“จะลองพิสูจน์อีกสักรอบไหมล่ะว่าผมมีทั้งฝีมือและน้ำยาหรือเปล่า”

“ฉันพิสูจน์แน่” เพชรพิศุทธ์ตวาดกลับไปดั่งใจคิด แล้วรีบเชิดหน้าขึ้นเมื่อเห็นเธียรทำหน้าราวถูกผีนางตานีหลอก “ฉันจะกลับไปถอนหมั้นพี่เทวัญ และคุณต้องแต่งงานกับฉัน”

“ฮะ...เฮ้ย!” เธียรกระโจนถอยไปอีกก้าวด้วยความตกใจสุดขีด

เพชรพิศุทธ์มองท่ากระโจนหนีของคนขวัญกระเจิงแล้วกัดฟันกรอดก้าวตามไป

“จะปฏิเสธก็ได้นะ แต่ฉันจะกลับไปประจานให้ทั่วว่า นายเธียร โทมัส ธวัชวิทูร เจ้าของเทียร่า วิว รีสอร์ต แอนด์ คันทรี่โฮม วางยาคู่หมั้นพี่ชายตัวเองเพราะอิจฉาที่เขามีผู้หญิงมากมายในขณะที่คุณหาใครไม่ได้สักคน และฉันจะบอกพี่เทวัญด้วยว่าคุณไม่ได้เรื่องและเล็กเท่านี้” กำมือแล้วชูนิ้วกลางขึ้นตรงหน้า

หมด... ความอดทนของเธียรหมดลงตรงท่าประกอบคำสุดท้าย ร่างสูงตรงเข้าไปกระชากร่างบางเข้าปะทะอก สองมือประกบใบหน้าให้แหงนขึ้นรับริมฝีปากเร่าร้อน
...............................

โปรย รักสุดท้ายของเทวัญ

เทวัญอยากเอาแต่ใจ อยากเดินหน้าต่อตามแรงผลักดันที่กำลังพุ่งพล่านในกายหนุ่ม แต่ทันทีที่มีหยาดน้ำอุ่นซึมผ่านเข้ามาในริมฝีปากที่ยังบดจูบกันแนบชิด เขาก็ต้องผ่อนแรงลงและค่อยๆ ถอยห่าง

“ร้องไห้ทำไม”

จันทร์เจ้าปรือตาขึ้นมองใบหน้าคมเข้มผ่านม่านน้ำตา เธอก็ไม่ได้อยากร้องไห้ ไม่ได้เสียใจหรือเจ็บปวด แต่ก็อธิบายไม่ถูกจริงๆ ว่าทำไมน้ำตาถึงไหล

มันอาจเป็นความรู้สึกที่คละเคล้ากันไประหว่างดีใจและเสียใจ ตื่นเต้นและกังวล รู้สึกถูกและรู้สึกผิด ทุกอย่างจริงจังแต่ก็ขัดแย้งกันเสียจนบอกให้ใครเข้าใจไม่ได้

“จันทร์ดีใจค่ะ ดีใจที่ได้พบคุณอีก”

จันทร์เจ้าเลือกบอกออกไปหนึ่งเหตุผลที่จริงพอๆ กับอีกหนึ่งเหตุผลที่ไม่ได้บอก... เธอเสียใจที่ได้พบเขาอีกครั้ง เพราะพอพบกันเธอก็แพ้ใจตัวเองและกำลังจะกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายอีกหน

เทวัญนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะคลี่ยิ้มตรงมุมปาก คลายอ้อมแขนที่กอดรัดร่างงามออกเพื่อจะได้รวบตัวเธอยกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะยาวติดผนัง จัดสองขาเรียวให้กางแยกแล้วแทรกตัวเข้าไปยืนอยู่ตรงกลาง ยืดตัวยืนตรง โอบร่างบางไว้ในอ้อมแขนข้างหนึ่งอย่างอ่อนโยน

“งั้นก็ร้องออกมา” เขามองสบตา “ร้องซะให้พอใจ” มือหนึ่งยื่นไปดึงโดนัทเส้นเล็กที่รัดผมออกแล้วใช้นิ้วมือต่างหวีสางผมให้หญิงสาว “เพราะเดี๋ยวฉันจะทำให้เธอดีใจจนต้องครางแทน”

เพราะเขาเป็นแบบนี้ เธอถึงยังรักปักจิตฝังใจ...