จินห์จุฑา

ภีมวามองคนที่เพ้อเพราะพิษไข้ที่ถึงตาจะปิดก็ยังพูดถึงพ่อแล้วรู้สึกปวดใจตามไปด้วย ช่วยไม่ได้ที่เขาจำเป็นต้องเห็นแก่ตัวทำให้เธอเป็นของเขาทั้งกลางวันแ...