การเป็นคนปกติมันไม่ท้าทายเลยว่ะ #สินอิง

"เห็นทีการไปทำค่ายเทอมนี้จะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"

อิง อิงตะวัน

ชีวิตอันแสนสงบสุขของอิงเปลี่ยนไป ตั้งแต่วันที่เขากำลังถูกแฝดน้องวิ่งไล่จับตอนออกจากหอ และตัวของเขาเองก็ถูกชนเข้าอย่างจัง

ใช่ กูคือผู้เคราะห์ร้ายที่ถูกชนในขณะที่วิ่งออกจากหอ ไม่ใช่คนที่ไปชนมันก่อนแน่นอน!

และที่น่าโมโหกว่าการที่โดนชน ก็คือกูเป็นคนเดียวที่ล้มหงายหลังก้นกกจูบกับพื้นแถมช้ำไปเป็นอาทิตย์ โดยที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้คิดจะขอโทษหรือสะทกสะท้านอะไรเลยด้วยซ้ำ!

อย่าให้เจอตัวนะ...รอบหน้าจะชนให้มึงล้มก้นกกช้ำบ้าง



สิน ศักดิ์ศิลป์

"ก็กูไม่ได้ชนมันจริงๆ"

"เออไม่ได้ชน แต่ไม่ได้ขอโทษด้วยไง"

"มันก็ไม่ได้ขอโทษกู"

"แล้วทำไมไม่หัดขอโทษคนอื่นบ้าง ถ้าวันนึงไม่เหลือใคร จะโทษตัวเองบ้างไหม"

"ไม่อะ"

"..."

"ก็คนอื่นเลือกออกไปจากชีวิตกูเองนี่"

#สินอิง

**เนื้อเรื่อง สถานที่ บทสนทนา ตัวละคร และทุกอย่างภายในเรื่องไม่ได้อ้างอิงหรือพาดพิงกับชีวิตจริงนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน** และขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ