โบตั๋นร่วงโรยกลางฤดูร้อน

ตอนนั้น...เพราะเขามัวแต่สนใจเรื่องของตนเองจนลืมสนใจสิ่งรอบข้าง กว่าที่เขาจะรู้ตัว ทุกอย่างมันก็สายเกินไปแล้ว
ส่วนตอนนี้...เมื่อมีโอกาสอีกครั้ง วินาทีที่ได้สบตากับเธอ ในใจของเขาก็มีเพียงความคิดเดียวว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะไม่มีวันปล่อยมือจากเธออย่างเด็ดขาด
#####
“คุณลบรูปในโทรศัพท์ของผมทำไม”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่เสียสละพื้นที่ในโทรศัพท์เก็บรูปน่าเกลียดของเธอเอาไว้มากกว่าร้อยรูป ตอนนี้เขาก็กำลังกู้พวกมันกลับมาจากถังขยะแล้วด้วย
พรีมจนปัญญาที่จะจัดการกับมันแล้ว
รวมถึงจัดการกับคนที่มองว่าสภาพดูไม่ได้ของเธอมันน่าเก็บสะสมเอาไว้
เห็นหญิงสาวไม่พูดไม่จาและมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจชายหนุ่มก็หลุดขำและเอ่ยว่า
“เลิกมองผมแบบนั้นได้แล้ว”
เธอถอนหายใจด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อน
“รูปพวกนั้นน่าเกลียดจะตาย”
“แต่สำหรับผมมันน่ารัก”
“…ตาคุณกำลังมีปัญหา”
“ตาผมปกติดี และเราจะไม่ทะเลาะกันเรื่องนี้แล้วนะพรีม คุณก็หยุดลบรูปของผมได้แล้ว ผมรู้นะว่าคุณแอบทำมาหลายรอบแล้ว”
“…”
“ถ้าคุณยังลบพวกมันอีก คราวนี้ผมจะจัดการกับรูปของผมในโทรศัพท์ของคุณบ้าง”
“แต่รูปพวกนั้นคุณดูดีทุกรูป”
“ผมรู้”