วงเวียนหัวใจ

“ทำบ้าๆ อย่างนี้เพื่ออะไร” เธอเท้าเอวส่งเสียงใส่เขาในทันที
“ผมอยากมีเมียครับ” ชายหนุ่มรูดม่านตลอดทั้งห้องอย่างคนใจเย็น
“บ้า”
บุปผชาติถลาเข้าไปหาเขาอย่างรวดเร็ว แต่ร่างก็เหมือนจะพุ่งเข้าสู่อ้อมอกของเขาอย่างแรง ทศกอดเธอไว้แน่น มือของเขาแข็งแกร่งราวเหล็ก
“ปล่อยฉันนะ คุณมหาโจร...โจรร้ายกาจ...” บุปผชาติหอบหายใจแรงๆ กัดแขนของเขา จนชายหนุ่มรีบละมือจากร่างของเธอ
“ใจเย็นๆ นะคุณดำ” ทศกล่าวเสียงอ่อนโยน และยิ้มให้เธอกว้างจนแลเห็นฟันสะอาดเรียบขาววับ
“ฉันจะเอาคุณเข้าคุกให้ได้ ถ้าพ่อรู้คุณจะเคราะห์หนัก” หญิงสาวชี้หน้าเกรี้ยวกราดใส่อย่างคับแค้นแน่นอก
“เราตกลงกันแล้วครับคุณดำ ก็คุณดูไม่ยอมแต่งงาน ท่านก็ตามใจนี่” ทศหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“บ้า...บ้าที่สุด เลวชั่วชาติ” บุปผชาติกรี๊ดใส่หน้าเขา กำมือแน่น อยากจะกรากเข้าไปหาเขาให้ดุเดือด ทว่าก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายได้เปรียบเขาแต่อย่างใด จึงยืนตัวสั่นอย่างอัดอั้นตันใจ
“ยังดีกว่าที่จะปล่อยให้คุณหนีไปอยู่กับคนอื่นโดยไม่มีดีอะไรขึ้นมา นอกจากจะตกนรก” ทศหัวเราะและพูดทีเล่นทีจริง
“มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเรา อย่ายุ่ง พาฉันไปส่งบ้านเดี่ยวนี้”
“ไม่ส่ง ผมได้รับอนุญาตแล้วว่าให้พาคุณมาอยู่ด้วยได้” ทศยืนหันหลังให้ สายตาทอดมองไปไกล
“เลวอย่างมหาเลว...ลูกผู้ชายที่เขาทำกันอย่างนี้นะ...สะใจรึ ไม่อายใจบ้างเลย” บุปผชาติเกรี้ยวกราดใส่เขาต่อไป
“ผมไม่ได้ประกาศที่ไหนนี่ว่าผมเป็นคนดีเด่อะไร” ทศโต้ปนหัวเราะ แววตาระยับพรายพราวขึ้นขณะที่มองหน้าเธอ และระเรื่อยไปตลอดทั้งร่างของบุปผชาติอย่างมีความหมาย