ไตรฉัตร

(เคยตีพิมพ์มาแล้วกับทางสนพ.นะคะ เนื้อหาคงเดิม)
“ถามได้ไหมคะว่าไปเจอกันได้ยังไง”
“เจอกันครั้งแรกเหรอ” ศิริพรทำท่าคิด “หลายปีแล้ว นึกไม่ออกเลย”
“เดินชนกัน” เสียงทุ้มของไตรฉัตรตอบขึ้น “เป็นอุบัติเหตุเล็กๆ ในลานจอดรถ ผมเดินชนรีเขาแล้วเราก็ทะเลาะกันใหญ่โต ตอนนั้นผม... เกเรนิดหน่อย”
เขาพูดแล้วก็ยิ้ม ศิริพรกลับเป็นฝ่ายประหลาดใจ หญิงสาวเหลียวมองคนเกเรนิดหน่อยแล้วก็แค่นเสียงในคอดังหึ แต่ในใจอดรู้สึก วาบหวามไม่ได้ที่ชายหนุ่มจำรายละเอียดได้ดี ไตรฉัตรทำท่าคิด
ก่อนจะเล่าต่อ
“แล้วเราก็ทะเลาะกันทุกครั้งที่เจอหน้า”
“เหมือนละครเกาหลีเลย” คนถามพูดขึ้น
“ละครเกาหลีเหรอ” ศิริพรนิ่วหน้า “ถ้าอย่างนั้นก็คงเป็นเรื่อง ผู้หญิงปากร้ายกับผู้ชายปากหมามั้ง”
ไตรฉัตรที่กำลังยิ้มหวานถึงกับชะงัก เขาหันไปมองศิริพรเป็นเชิงคาดโทษ หญิงสาวหัวเราะ