ราชันย์พยัคฆ์ขาว เล่มจบ

อ๋องเล็กเจ้าสำราญ ถูกเทพโชคชะตาเล่นตลกให้มาจับคู่ผูกด้ายแดงที่นิ้วก้อยมือข้างซ้ายกับคนแปลกหน้าที่พึ่งพบเจอกันครั้งแรก! มันจะไม่เป็นไรเลย... หากคู่ชะตาของพระองค์เป็นสาวงามสักคน มิใช่บุรุษเช่นนี้!!!

องค์ชายหวงอิ่น: อ๋องเล็กเจ้าสำราญ เก่งกาจการทูตการเจรจายิ่ง แต่ไม่ค่อยจะเอาการเอางานสักเท่าไหร่ ด้วยเพราะพระองค์ชอบประภาสป่าเขา ท่องยุทธภพ มากกว่าการต้องเข้ามาทำงานให้เสด็จพ่อฮ่องเต้ที่วังหลวง!

‘บุพเพอาละวาดอันใดกัน... ถึงได้นำพาให้บุรุษเช่นข้าต้องถูกจับคู่ผูกด้ายแดงไว้ที่นิ้วก้อยข้างซ้ายกับบุรุษด้วยกันเช่นนี้!!’



ไป่ฮู่: อ๋องไร้ใจผู้เลื่องชื่อ ยอดนักรบผู้เก่งกาจเสียจนมิมีผู้ใดกล้าเป็นศัตรูกับพระองค์! ทรงดำรงตำแหน่งชินอ๋องในราชวงศ์ของแคว้นใดก็ตามที่ตั้งอยู่ในเขตทิศตะวันตกมายาวนานหลายพันปี... ซึ่งปัจจุบันนี้เป็นแคว้นเฟิงซื่อที่ตั้งอยู่ในทิศตะวันตก

‘ด้ายแดงเพียงเท่านี้ ตัดให้ขาดเสียก็สิ้นเรื่อง!’ เพล้ง! เสียงศาสตราวุธของไป่ฮู่แตกหัก...