รักสลักแค้น

ต่อให้เจ็บสุดใจ ตวิษาก็ไม่มีสิทธิ์วิงวอนร้องขอให้อัจฉริยะอยู่ต่อ เพราะเธอคือผู้หญิงสารเลวที่ทำลายอนาคตของเขา ทำให้เขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะไปกราบศพมารดา

ทว่าต่อให้ถูกเขาชิงชังรังเกียจเพียงใด เธอก็ขอเก็บเศษเสี้ยวความทรงจำและชีวิตน้อยๆ ที่เกิดจากความสัมพันธ์อันแสนสั้นนั้นไว้เป็นตัวแทนของเขา... เป็นพลังชีวิตให้ก้าวเดินต่อไป

ชีวิตเธอกับเขาควรจะเป็นเส้นขนานไปตลอดกาล ทว่าเมื่อโชคชะตานำพาเธอและเขาให้หวนมาเจอกัน แต่ยืนอยู่คนละฟากของการต่อสู้ห้ำหั่น โดยมีคำว่า 'บุญคุณ' ค้ำคออยู่

ประวัติศาสตร์ที่ยากจะลืมเลือน กลับมาหลอกหลอน... บีบบังคับให้เธอและเขาต้องเลือกอีกครั้งว่า ระหว่างคำว่า 'ตอบแทนบุญคุณ' และ 'ความถูกต้องยุติธรรม' เธอและเขาจะเลือกอะไร

'กฎหมายอาจไม่ยุติธรรม แต่กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ'

ปล. จบแบบสุขนิยม (Happy Ending) ค่ะ