สตรีนางร้ายกับบุรุษชายสารเลว

ข้าว่า..ข้ารักท่านเข้าแล้ว ท่านเจียงหวู่!!

ข้ารู้ว่าท่านก็คิดเช่นเดียวกันกับข้าใช่หรือไม่!!

ชายหนุ่มหยุดเดินเพียงชั่วครู่  ก่อนที่จะกล่าวถ้อยคำบาดลึกต่อหัวใจของหญิงสาว

หากแม่นางยังอยากพักพิงอาศัยร่วมกับครอบครัว  ได้โปรดตัดใจเสียเถิด  ข้ามีครอบครัวที่อบอุ่นมีภรรยาที่แสนดีและลูกน้อยที่เปรียบเสมือนดวงใจของข้าอยู่แล้ว  

แล้วแม่นางจะยอมหรือหากจะมีคู่ครองร่วมกันกับพี่สาวของตนเอง  ยอมหรือที่จะเห็นข้ามีความสุขกับพี่ของแม่นาง

ยอมเจ้าค่ะ!!! ข้ายอมหากสตรีนางนั้นเป็นพี่สาวของข้า!!  อ้ายฝูกล่าวทั้งน้ำตาที่รินไหล  ความอยากได้ทำให้นางยอมลดตัวอีกแล้ว  แม้จะต้องกินต่อหรือกินของร่วมกันกับพี่สาวของตนเองก็ตาม

“แม่นางนี่บ้าไปเสียแล้ว!! ลองกลับไปคิดทบทวนใหม่ก็ยังมิสายเกินไป  ข้าไปล่ะก่อนล่ะ  แล้วแม่นางค่อยออกตามมาทีหลังก็แล้วกัน“

ยังมิทันที่จะได้ขอโทษขอโพยกับเรื่องครั้งเก่า  น้องสาวของผู้เป็นภรรยาก็เข้ามาทำให้ปั่นป่วนหัวใจอีกแล้ว  เสือร้ายตัวนี้จะกลับเอาเล็บคมที่เคยถอดนั้น  นำกลับมาขย้ำเหยื่ออีกหรือไม่กันนะ

“หึ! เรื่องใดที่ข้าได้ตัดสินใจไปแล้ว  ข้าจะมิยอมพ่ายแพ้หรอก "ท่านเจียงหวู่" ข้าจะรอดูสิ  ว่าท่านจะใจแข็งกับข้าได้อีกนานสักแค่ไหนกันเชียว“ 

สายตาที่ดูจริงจังมิยอมถดถ่อยเป็นแน่  นางต้องการสิ่งใดก็ต้องได้สิ่งนั้น  แม่จะผิดศีลธรรมความดีนางก็มิสนใจ