เปลี่ยนรับให้เป็นรุก

หนีอดีตเพื่อหลบมาทำใจที่กรุงเทพฯ ตั้งเจ็ดปี สุดท้ายคนที่เป็นต้นเหตุให้เธอหนีมากลับย้ายมาอยู่ข้างห้องกันซะงั้น แถมยังมาแบบไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัวเลยด้วย
เขาคือรักแรกของเธอ นายบีเอ็ม อดีตเกย์ที่เคยปฏิเสธการสารภาพของเธอเมื่อเจ็ดปีก่อน


“น้องชา น้องเมามากแล้วนะ” ผมว่าหลังจากเริ่มเกิดความรำคาญ เพราะเธอเล่นคลอเคลียผมไม่ยอมห่าง
“พี่ยอมเป็นของชาเถอะ แล้วพี่จะไม่มีทางผิดหวัง ชาจะไม่ทำให้พี่เสียใจ” เธอเริ่มลงมือแกะกระดุมเสื้อผมออก
ปะ... เป็นของเธอเหรอ เลอะเทอะน่า จะบ้าหรือไง ผมเป็นเกย์นะ!
“ปล่อยพี่ เมาเเล้วก็ไปนอน พี่เหม็นเหล้า” ผมพยายามผลักเธอออก แต่เหมือนเธอชาติที่เเล้วเธอจะเกิดเป็นตุ๊กแก มือเหนียวชะมัด แกะเท่าไรก็ไม่มีที่ทางว่าจะหลุดเลย
“เหม็นเหรอ... งั้นเดี๋ยวชาจะทำให้พี่ดูว่าชาแก้วนี้น่ะ มันหอมหวานแค่ไหน” ว่าแล้วเธอก็พลักผมลงไปนอนกองอยู่บนพื้น แล้วเริ่มลงมือถอดชุดตัวเองออกแบบไม่ให้ผมได้ทันตั้งตัว เผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นชุดชั้นในออกมาอย่างเย้ายวน
“ผู้หญิงอย่างชา ก็ทำให้พี่มีความสุขได้ไม่แพ้พวกผู้ชายเฮงซวยนั่นหรอก” น้องชาเพ้อออกมาคล้ายกำลังกระซิบ เธอคลานมาคร่อมตัวผมไว้
ตอนนี้ผมยอมรับนะว่าผมตกใจมาก เธอไม่เคยรุกผมหนักขนาดนี้มาก่อน
“นะ... น้องชา พี่จะถีบเอานะ” ผมขู่เพราะเห็นว่าเธอไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
“พี่ถีบชาหนึ่งครั้ง ชาก็จะเอาพี่หนึ่งครั้ง” คนเมาตรงหน้าจูบหนักๆ ลงไปที่หัวไหล่ของผม แถมยังคลี่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ร้ายกาจแปลกๆ ทที่ทำให้ผมต้องขนหัวลุก
ผมกำลังจะโดนผู้หญิงตัวเล็กๆ ปู้ยี้ปู้ยำ!