มายาลิขิต

ในยุคที่เทคโนโลยีก้าวหน้า วิทยาศาสตร์อธิบายได้ทุกอย่าง แต่...
'ภพธร' กำลังสติแตกเมื่อต้องยืนมอง 'ร่าง' ของตน นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงขาวสะอาดในโรงพยาบาล และหัวเสียอย่างหนัก เมื่อต้องมาติดแหงกอยู่กับผู้หญิงใส่แว่น ที่เซ็กแอพพีลต่ำเตี้ยเรี่ยดิน มีชื่อแปลกประหลาดว่า 'ปั้นน้ำ' แถมยังมีเด็กผีพูดมากอีกคน ที่คอยมาวุ่นวาย ทำเอาเขาแทบประสาทกิน
หนูวิญทำแก้มป่อง เถียงคอเป็นเอ็น 'หนูไม่ใช่เด็กผีสักหน่อย เป็น 'ผีเด็ก' ต่างหาก'
มาลุ้นกันสิว่า...ผู้ชายที่มีดี 'แค่' หล่อกับรวยเท่านั้นเองงงง(เสียงสูง) จะเอาตัวรอดได้ไหมในสถานการณ์เช่นนี้
*****************
เขาเกลียดเธอ!...
เกลียดผู้หญิงงี่เง่าเอาแต่ใจคนนี้ เกลียดที่เธอกล้าเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตราย เกลียดที่เธออวดเก่งอยากได้หลักฐานบ้าๆนั่น เกลียดที่เธอทำให้เขาเป็นทุกข์ราวกับตกอยู่ในกองไฟ ไฟที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นแต่รู้สึกถึงความทรมานได้ชัดเจน เกลียดที่เธอทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวดยากจะทานทน มันเต้นถี่รัวจนน่ากลัวว่าจะแตกเป็นเสี่ยงๆวินาทีใดวินาทีหนึ่งข้างหน้านี้
แต่ที่เกลียดที่สุดก็คือตัวเขาเอง ที่ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลย ทำได้แค่มองและเจ็บปวดจนแทบจะกระอักเลือดตาย
หัวใจของภพธรแทบหยุดเต้น เมื่อเจ้าฆาตกรคว้ามือของหญิงสาวได้ โชคดีเธอหันไปเตะหน้าแข้งของมัน ถึงสลัดหลุดไปได้อีกครั้ง
“ทำไมต้องฆ่าคุณภพ...” หญิงสาวยังย้ำคำถามเดิม
ผู้ชายตรงหน้าเธอแสยะยิ้มอย่างใจเย็น ผิดกับผู้ชายที่อยู่ 'อีกที่หนึ่ง'
‘พอแล้ว! เลิกพล่ามสักที รีบหนีไปซะ หนีไปสิปั้นน้ำ ฉันสั่งให้เธอหนีไป! หนีไปสิโว้ย! เลิกทำบ้าๆได้แล้วรีบหนีไปให้ไกล ทำไมยังไม่ไปอีกยายโง่! ยายบ้า ยืนบื้ออยู่ทำไม อยากโดนมันฆ่าหนักหรือไง บอกให้รีบไปยังไงเล่า ไปสิ!’
ภพธรเคยสงสัยว่าที่ที่เขาอยู่นี้ เป็นนรกหรือสวรรค์กันแน่ เคยตะโกนถามหลายครั้งแต่ไม่ได้รับคำตอบกลับมา นาทีนี้เขารู้แล้วว่าที่นี่มันคือ...นรก
นรกชัดๆ เป็นนรกแน่แท้อย่างไม่ต้องสงสัย! เพราะมันทำให้เขาเจ็บปวดใจได้อย่างแสนสาหัส เจ็บจนอยากจะตายเสียให้ได้