เปลวปรารถนา

เปลวปรารถนา...

งานกลางคืนร้อนแรงเหมือนแสงไฟที่สาดส่องให้สีสันและชุบชีวิตผู้คนหลากหลาย ในขณะเดียวกันก็ลึกลับดำมืดสมกับเป็นการใช้ชีวิตโลดแล่นอยู่ในห้วงราตรีกาล เรื่องราวขับขานมาจนสุดปลายทางของโลกอีกด้าน จะมืดก็ไม่ใช่ จะสว่างก็ไม่เชิง ซึ่งผู้เขียนเรียกเส้นทางนี้ว่า ถนนสายสีเทา...
เปลวปรารถนา เป็นสุดทางของถนนสายนี้ เพราะอาบ อบ นวด คือสุดท้ายของผู้หญิงกลางคืนที่จะอยู่ในธุรกิจซึ่งมีการจัดการเป็นระบบ เพราะพ้นจากนี้ไม่ต่างจากใช้ชีวิตอยู่ในอเวจีบนดิน!
อาบ อบ นวด คือสถานค้าประเวณีที่อาศัยช่องว่างทางกฎหมายดำเนินธุรกิจอย่างมีระบบเป็นแบบแผนตั้งตระหง่านหรูหราท้าทุกสายตาโดยไม่ครั่นคราม สถานประกอบการที่มีกติกาตรงไปตรงมา สามารถสร้างความไว้ใจและให้ความปลอดภัยในระดับหนึ่ง จึงมีสาวงามหลากหลายที่มาให้ความไว้วางใจเวียนวนเข้าออกเพื่อเป็นสินค้ามีชีวิต มีหน้าที่บำบัดความใคร่ให้กับผู้ชายที่มีกำลังจ่าย แม้จะดูต่ำต้อยไร้ศักดิ์ศรีแต่เม็ดเงินมหาศาลเป็นแรงจุงใจดุจแม่เหล็กชั้นดี สถานที่อโคจรในนามอาบ อบ นวด จึงไม่เคยร้างผู้คน ไม่ว่าจะผู้ขายหรือผู้ซื้อ
ชีวิตของคนกลางคืน ระเริงราวกับร่ายรำอยู่บนกองไฟแห่งตัณหาราคะ คือศูนย์รวมของคนอยากมีอยากได้ ที่อาจจะไร้โอกาสในสังคม หรือหาโอกาสสร้างความมั่งคั่งที่เข้าใจว่าง่ายกว่าอยู่ในที่แสงสว่างพรักพร้อม ความอยากคือตัณหาเป็นดั่งไฟร้อนร้าย คือแรงผลักดันให้คนทำบางสิ่งบางอย่างทั้งที่อาจจะผิดในหลายแง่มุม บางครั้งหลายคราวลืมไปว่าการกระทำทุกการกระทำย่อมส่งผลไม่ช้าก็เร็ว และเมื่อการกระทำสำแดงผลของมัน แม้จะอยากหลีกหนีสักเพียงใดก็ไม่สามารถทำได้เพราะมันคือผลของสิ่งที่ตัวเองทำ
เปลวปรารถนา ไม่ใช่การลงทันฑ์แต่คือการสะท้อนการกระทำที่จะส่งผลในทางใดทางหนึ่งซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้ การรับมือโดยใช้ปัญญาอย่างมีสติจะช่วยผ่อนหนักเบาได้หรือไม่? เป็นเรื่องที่คุณผู้อ่านจะต้องพิจารณาใคร่ครวญค่ะ

ขอบคุณทุกการติดตาม ขอบคุณทุกกำลังใจไม่ว่าจะด้วยการสนับสนุนหนังสือที่ท่านกำลังถืออยู่ในมือขณะนี้ หรือที่หน้าเว็บเพจ หรือที่เว็บไซท์อื่นๆ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ตัวอักษรซึ่งผ่านการกลั่นกรองความคิดของผู้เขียนมีโอกาสสร้างความเพลิดเพลินรื่นรมย์ให้คุณผู้อ่านค่ะ
..................................................................................................................

ในอาบอบนวด เขาฝึกสอนเรื่องใดบ้าง เปลวปรารถนาจะพาผู้อ่านไปรู้จักบางบทเรียนล้ำลึกที่ไม่เคยมีใครนำมาบอกกล่าว...

มณีรินจิบกาแฟอีกอึกใหญ่แล้ววางแก้วบนโต๊ะหัวเตียง เธอดึงแก้วออกจากมือเขาวางมันไว้ที่เดียวกับก่อนหน้า แขนเรียวยาวยกขึ้นโอบรอบคอชายหนุ่มแล้วโน้มตัวคร่อมทับร่างใหญ่ ทาบริมฝีปากอุ่นร้อนหวานและขมหอมรสกาแฟ ฉกปลายลิ้นเล็มเลียริมฝีปากหยักได้รูปแช่มช้าแล้วค่อยสอดควานหาขมหวานจากเรียวลิ้นของเขา ชายหนุ่มสนองตอบด้วยการพันเกี่ยวฉกโฉบพลิกควานตอบโต้ด้วยท่วงท่าเร่าร้อนไม่ต่างกัน
อุ้งมือใหญ่กอดประคองแผ่นหลังบางอีกข้างแกะกระดุมเชิ้ตว่องไว ในจังหวะที่เธอปลดตะขอกางเกงตัวใหญ่คล่องแคล่ว หญิงสาวเปลื้องห่อหุ้มของเขาและเธอเปล่าเปลือยด้วยฝีมือชายหนุ่ม ดวงตาสองคู่สบประสานชั่วอึดใจ ใบหน้างดงามของหญิงชายเคลื่อนเข้าหากันจูบซ่านควานดื่มด่ำเริ่มอีกครั้ง ในขณะเดียวกับที่ต่างฝ่ายต่างใช้มือสำรวจเนื้อตัวของกันและกันด้วยกระหายร้อนรน
มือหนาหนักลูบไล้แผ่นหลังเนียนวนเวียนซ้ำไปมา ไล่เรื่อยลากลามถึงก้นงามงอนแล้ววกมาหาหน้าอกอวบอิ่มที่ชูช่อราวรอคอยให้เด็ดดอม เขาเกาะกุมปทุมถันเคล้าคลึงนุ่มนวลสลับหนักเบาที่ทำให้สาวงามสะท้านไหวระริก
ริมฝีปากบางเคลื่อนจูบพร้อมลูบโลมทั่วมัดกล้ามแกร่ง แผงอกกว้างกำยำที่เคยอิงแอบแนบชิดบัดนี้ตกอยู่ใต้ลมหายใจหอมหวาน สาวงามจูบไซ้ทั้งอ่อนโยนและเรียกร้อง ทั้งย้ำจูบทั้งโฉบเลียปลุกอารมณ์ปรารถนากระจัดกระเจิง คล้อยเลื่อนจากอกกว้างสู่หน้าท้องแกร่งราบเรียบ เวียนประทับจุมพิตเนื้อตึงแน่นพลางขบเม้มกระตุ้นต่อมกระหาย นิ้วเรียวพริ้วพรมประโลมต่อเนื่องไม่ขาดตอน เพลินเพลิดกับการปรนเปรอให้เผลอไผล
ใจกระหวัดถึงครั้งมีโอกาสดูครูฝึกผู้ช่ำชองฝึกสอนสาวมาใหม่ อีกทั้งให้วิทยายุทธ์บอกกล่าวเป็นการส่วนตัว

มือน้อยลูบไล้แข็งขันตื่นตระหง่าน “อย่าเพิ่งกำรอบค่ะ ใช้นิ้วทั้งห้าค่อยๆคลึงเบาๆขยับช้าๆคล้ายปลอบไงคะ” คำฝังใจย้อนเข้ามาในความทรงจำ เสียงครางต่ำของชายหนุ่มย้ำให้รู้ว่ามาถูกทาง
“ปลอบแล้วรวบกำหลวมๆกะน้ำหนัก จากนั้นกระชับอุ้งมือให้พอดี ค่อยๆใช้ข้อมือขยับอย่าแรงและเดี๋ยวค่อยๆหนักขึ้น” ได้ยินชัดเจนเหมือนพี่ดาวจะนั่งดูอยู่บนเตียงด้วยกันในตอนนี้
จูบพร่ำทำความรู้จักและส่งสัญญาณการเอาใจที่จะตามมา พรมริมฝีปากลากลิ้นลิ้มรสขันแข็งในอุ้งมือเป็นเบื้องแรก ระแวดระวังสังเกตปฎิกิริยาคู่นอนซึ่งตอนนี้เขาของเธอกำลังป่วนปั่นครางแผ่วและรอคอย
“ให้คิดเปรียบเทียบกับผลไม้นะคะ แข็งเหมือนแท่งอ้อยแต่ไวต่อสัมผัสประมาณว่าเป็นกล้วยกับอ้อยผสมกัน ดังนั้นไม่ต้องถึงกับทะนุถนอมและไม่รุนแรงนะจ้ะ ที่สำคัญคิดว่ากำลังกินไอติมหวานๆที่จะทำให้ชื่นใจ...นั่นแหละค่ะ...แต่เราจะทำให้เจ้าของไอติมถึงใจ เพราะงั้นต้องดูดและเลียโดยไม่กัดกินไม่ทำให้บอบช้ำ”