เสน่ห์รักสามีร้าย

“จะไปไหน”
“ไปทำมื้อค่ำค่ะ” อิษฐ์พยักหน้าแล้วลากวิรันดาขึ้นมายังห้องของเธอเอง
“พี่อาร์ตมีอะไรทำไมไม่คุยข้างล่าง”
“เพราะว่าฉันไม่ได้ต้องการคุยกับเธอ แต่...จะทำอย่างอื่น” มือหนาปลดกระดุมเสื้อออกช้า ๆ
“พี่อาร์ตอย่าทำแบบนี้เลย” อิษฐ์ฉวยร่างอวบเข้ามากอด จมูกโด่งไล้ไปตามซอกคอและเลื่อนต่ำลงจนกระทั่งอยู่กลางอก วิรันดาขยุกตัวหนีพันธะนั้นแต่เขาก็จับมั่นไม่ปล่อย อิษฐ์เหวี่ยงร่างอวบไปที่เตียงแล้วจึงตามไปทาบทับไว้
“พี่อาร์ตอย่านะคะ อย่า..ลูกแก้วขอร้อง”
“ร้องสิฉันอนุญาต แต่ถ้าเธอร้องดังเกินไปพ่อแม่เธออาจจะรู้ก็ได้นะว่าเราทำอะไรกัน” ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์เอ่ยจบก็ยื่นปากประกบจูบเธออย่างดุเด็ดเผ็ดร้อน กำปั้นอูมระดมทุบที่อกเขาแต่ก็ไร้ประโยชน์ อิษฐ์ซุกไซ้ไปตามร่างกายของวิรันดา เขาตีตราจองทุกซอกมุมของหญิงสาวด้วยฝีปากหนา หญิงสาวสะดุ้งตัวโหยงเมื่อเขานำตัวตนเข้าสู่ร่างกายเธอ แม้ครั้งนี้จะไม่รู้สึกเจ็บเท่าครั้งแรกแต่มันก็ยังอึดอัดจนเธอหายใจไม่ออกอยู่ดี