ร้อยเล่ห์อ้อนรัก

“ที่รักครับ ผมจะลงโทษที่รักแล้วพร้อมหรือยังคนดี” ปณัยคว้าตัวของชนกานต์เอาไว้ แล้วกลับหัวกลับหาง อยากจะดูดดื่มน้ำหวานจนใจสั่น และอยากให้หญิงสาวสัมผัสเขาเหมือนกับที่เขากำลังจะสัมผัสเธอเหลือเกิน
“ฮึ?” ชนกานต์กำลังงงงวยไปหมด ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้สิ่งที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้านั้นเป็นร่างกายของปณัยส่วนที่เขาเรียกว่าเจ้าตัวน้อย ปกติแล้วเธอคงตกใจโวยวายผลักไสชายหนุ่มให้ออกห่าง แต่ทำไมเวลานี้ชนกานต์กำลังรู้สึกว่ามันน่ารักดี
“ผมจะลงโทษที่รักแล้วครับ เตรียมตัวให้ดีนะครับ” ปณัยเอ่ยเสียงสั่นพร่า แทบจะควบคุมอารมณ์ปรารถนาที่รุนแรงเอาไว้ไม่ไว้ ขยับตัวเป็นเชิงเชิญชวนให้ชนกานต์เข้ามาสัมผัสเนื้อตัวของเขาอย่างลึกซึ้ง เหมือนกับที่เขากำลังจะให้บทลงโทษที่แสนหวานกับเธอ ชนกานต์จะได้รับทราบสักทีว่าร่างกายของเขาต้องการเธอมากน้อยแค่ไหน จะได้ไม่ต้องไปฟังคนอื่นพูดให้เสียอารมณ์หรือคลางแคลงสงสัยไม่แน่ใจอีก
“ทักทายมันหน่อยครับที่รัก ใช้ปากนุ่มๆ ของที่รัก”....